Taksitle ödenen yaşamların ülkesi olmayacağız!

BEĞENDİM

ABONE OL

News

FERAY AYTEKİN AYDOĞAN

2020.04.30 04:00

Yukarı Çık

Yarın 1 Mayıs…

Son 7 yılda en az 426 çocuk çalışırken yaşamını kaybetti…

İş cinayetlerinde yaşamını kaybeden, şiddete, istismara uğrayan tüm çocukların hikayesi aynı şekilde sona erdi. Çocuklar öldü, şiddete, istismara uğradı, patronlar serbest bırakıldı.

1947 yılı… Türkiye’de farklı illerde incelemeler yapan TBMM Çalışma Komisyonu Raporu’ nda “çocuk işçiler” için; “Çakmakçılar’da bir bakır atölyesinde çalışan çocukların yaşı 15’i geçmiyor. İşleri ağırdı. Yüzleri yemyeşil olmuştu… Hasköy’de bir cam imalathanesinde 8-10 yaş arasındaki çocukların kızgın ateş karşısında çalıştırıldıklarını ve bir iskelet haline geldiklerini gördük…” ifadeleri yer aldı.

2001 yılı… Türkiye “Çocuk Emeğinin En Kötü Biçimlerinin Yasaklanması ve Ortadan Kaldırılması İçin Acil Eylem Sözleşmesi” ni onayladı ve sözleşme yükümlülüğü altına girdi. Uluslararası Çocuk Hakları Sözleşmesi 18 yaşın altındaki herkesi çocuk olarak nitelemektedir. Ancak imza atılan tüm sözleşmelere rağmen ülkemizde çocuklar çalıştırılmaya, iş cinayetlerinde hayatını kaybetmeye, şiddete, istismara uğramaya devam ediyor.

2013 yılı…13 yaşındaydı A.Y…Atölyede pres makinesine sıkışarak yaşamını kaybetti. Patronu 12 taksitle ödenmek üzere 30 bin TL karşılığı serbest bırakıldı.

2019 yılı… E.A.Y 15 yaşında ve H.H.Y 17 yaşındaydı. İki kardeşti, iki “çocuk işçiydi”. E.A.Y. Konya Karatay’da araç yedek parça satışı yapan bir işyerinde çırak olarak çalışırken “Vidanın numarasını nasıl unutursun” bahanesiyle patron tarafından palangaya bağlanıp tavana asıldı. H.H.Y bir malzemeyi hatalı büktüğü gerekçesiyle şiddete uğradı. Kamuoyu tepkisi sonucu tutuklanan iki patron geçen ay serbest bırakıldı.

Yasalar çocukları korumadı, korumuyor, korumayacak… Çocuklar ölüyor, şiddete uğruyor, patronlar serbest bırakılıyor.

TÜİK çocuk işçiliğine ilişkin verileri en son 2012 yılında yayınlamıştı. 2019 yılına kadar yedi yıl boyunca hiçbir veri açıklanmadı. Bu yedi yıl boyunca çocuklara çalıştırılırken neler yaşatıldığına ilişkin bir veri paylaşımına dahi ihtiyaç duyulmadı. 2019’ da “Çocuk İşgücü Anketi Sonuçları” yayınlandı.Bir ekonomik faaliyette çalışan 5-17 yaş grubundaki çocuk sayısının 720 bin; aynı yaş grubundaki çocuklar içinde istihdam oranının yüzde 4,4 olduğu, çocukların yüzde 34, 3’ ünün ise eğitime devam etmediği açıklandı.Çalış-tırıl-an çocukların yüzde 10,1’ i zor duruş şekli veya harekete maruz kaldı, ağır yük taşıdı, yüzde 10’ u şiddetli sarsıntı ve gürültüyle karşılaştı, yüzde 6,4’ ü kaza riski yaşadı, yüzde 1,3’ ü yaralandı veya sakatlandı.

Bu rakamlar gerçekliği ne kadar anlatıyor? Kaç çocuğa yaşatılanları; yaralanmadıkça,ölmedikçe,basında yer almadıkça gerçekten biliyoruz? Bu rakamlar içersinde çıraklık okullarında haftanın dört günü çalıştırılan, son torba yasa ile 1 günlük okulda eğitim hakkı da ellerinden alınan çocukların, sayıları iki milyona yaklaşan göçmen çocukların; meslek liselerinde staj adı altında esnek koşullarda çalışmak zorunda bırakılan, mevsimlik tarım işçisi olarak çalıştırılan çocukların gerçek sayısı var mı?

Yasaları çıkaranlar çocukları korumuyor, korumayacak. Çocukların yaşamlarını emekleriyle yaratanlar koruyacak, biz koruyacağız.

Yarın 1 Mayıs… Bireyciliğin, girişimin, rekabetin, özelleştirme güzellemelerinin tüm dünyada çöktüğü, dayanışmanın, kolektif mücadelenin, kamuculuk talebinin güçlendiği ve güçlenmeye devam edeceği bir dönemi yaşıyoruz. Kapitalist iktidarlar salgın sürecini çıkardıkları yasalarla, baskı aygıtlarıyla “fırsat”a dönüştürüyor. Biz ise emekçileriz, milyonlarız, geleceğe dair mücadele etmekten de, umutlarından da asla vazgeçmeyenleriz. Neoliberal politikaların durdurulmasını sağlayacak gerçek güç biziz.

Çocukların çalıştırılmadığı, iş cinayetlerinde öldürülmediği günleri, yarınları yaratmak bizim ellerimizde…